Η Θεία Λειτουργία για τον Γέροντα (Άγιο Γεώργιο Καρσλίδη) ήταν κάτι το κεντρικό στη ζωή του κι από εκεί λάβαινε τη δύναμη για τον ποικίλο αγώνα του. Η θεία Μετάληψη, η αγιοπνευματική χάρη, η συλλειτουργία του με αγίους τον ενίσχυαν σημαντικά στο έργο του, του ανανέωναν το φρόνημα, τον έκαναν να ξεκουράζεται στην κόπωση της αγρυπνίας, της νηστείας, της προσευχής, της πολύωρης καί προσεκτικής ακολουθίας και λατρείας. Έλεγε κάποτε στα πνευματικά του τέκνα: «Φροντίστε να δυναμώσετε την πίστη σας καί κατά τη θ. Λειτουργία να είστε απερίσπαστοι και προσηλωμένοι στα τελούμενα για ν' αξιώνεστε να βλέπατε τα μεγαλεία του Θεού...Το Άγιο Πνεύμα κατερχόμενο στην Αγία Τράπεζα...»...
Ο ρακένδυτος καλόγερος με το ξεθωριασμένο τσεμπέρι και το μπαλωμένο ζωστικό γινόταν την ώρα της Θ. Λειτουργίας ιεροπρεπής, σεβάσμιος και άψογος κατά πάντα. Ήταν τακτικός στις ώρες των ακολουθιών και ήθελε μέσα στο ναό τάξη και ησυχία. Δεν ήθελε μετακινήσεις και συζητήσεις καί αγαπούσε, όσο μπορούσε, την ορθοστασία. Συνήθως άρχιζε την ακολουθία του (στη Μονή Αναλήψεως στην Σίψα της Δράμας) τα μεσάνυχτα. Τον κόσμο όμως πού διανυκτέρευε στους ξενώνες, έστελνε κάποιον καί τον ξύπναγε πολύ αργότερα, ώστε τις πρώτες ώρες να είναι πιο αφοσιωμένος κι αμέριμνος στην προσευχή του. Έλεγε: «Τη νύχτα είναι ανοιχτοί οι ουρανοί και οι προσευχές μας εισακούονται».
Έλεγε συχνά ο άξιος λειτουργός του Υψίστου: «Να μην κάθεσθε την ώρα της θ. Λειτουργίας. Ο νους σας να μην πετάει εδώ κι εκεί. Όσο θα είσθε στην εκκλησία να το πάρετε απόφαση, να διαθέσετε όλο τον χρόνο στην προσευχή...». Σε μία απρόσεκτη είπε: «Στην εκκλησία τα ρούχα σου τα έβλεπα, μα εσένα δεν σ' έβλεπα». Τότε εκείνη αναγκάσθηκε να ομολογήσει: «Ο νους μου ήταν στις δουλειές του σπιτιού μου». Αντίθετα μετά από μία Παράκληση είπε στην προσευχόμενη: «Χαρά σ' εσένα, πάντα τέτοιες προσευχές να κάνεις. Η παράκληση σου εισακούσθηκε»…
(Από το βιβλίο: «Ο μακάριος Γέροντας Γεώργιος Καρσλίδης +1959» του μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου