30 Απριλίου 2010

Η Ελλάδα έχασε τον δρόμο της, αλλά μας αγαπά ο Θεός καί περιμένει την μετάνοιά μας

του Γέροντος Παϊσίου
Ο Γέροντας Παΐσιος, αγαπούσε την Πατρίδα καί έλεγε: «Καί η Πατρίδα είναι μια μεγάλη οικογένεια». Δεν επεδίωκε το εθνικό μεγαλείο, την δόξα καί την ισχύ με την κοσμική έννοια, αλλά την ειρήνη, την πνευματική άνοδο και την ηθική ζωή των πολιτών, για να μας βοηθά και ο Θεός. Ούτε επιζητούσε την ασφάλεια για να απολαμβάνουν οι άνθρωποι τις ανέσεις τους.
Σέ κάποιον Έλληνα θερμό πατριώτη που ζούσε στην Αμερική καί προσπαθούσε να προβάλλει την Ελλάδα, συνέστησε ν’ αγωνισθεί για να αγιάσει καί υστέρα να προβάλλει σωστά καί πνευματικά και την Ελλάδα…


Στά θέματα της Πατρίδος δεν ήθελε οι Χριστιανοί να είναι αδιάφοροι. Πολύ λυπόταν που έβλεπε πνευματικούς ανθρώπους να επιζητούν να βολευθούν οι ίδιοι και να μην ενδιαφέρονται για την Πατρίδα. Έλεγε: «Σέ μια εποχή που ο σατανάς οργιάζει καί οι άνθρωποί του οργανώνονται, οι Έλληνες βρίσκονται σε νάρκη. Τον εαυτό του μόνο κοιτάζει να βολέψει ο καθένας καί τίποτε περισσότερο. Καί ότι να τους κάνεις, όσο κι αν τους κουνήσεις, με τίποτε δεν ξυπνούν». Ο καημός του καί η απορία του ήταν πώς οι υπεύθυνοι δεν αντιλαμβάνονται που οδηγούμαστε. Ο ίδιος από παλαιά διέβλεπε την σημερινή κατάσταση καί ανησυχούσε, αλλά δεν διέσπειρε τις ανησυχίες του στον κόσμο. Έδινε ελπίδα καί αισιοδοξία. Έλεγε: «Από το κακό που επικρατεί σήμερα, θα βγει μεγάλο καλό…»
Πονούσε για την πνευματική κατάπτωση των πολιτών. Έλεγε: «Η Ελλάδα έχασε τον δρόμο της. Η αμαρτία καί η ασωτία βασιλεύουν στους ανθρώπους, αλλά μας αγαπά ο Θεός καί περιμένει την μετάνοιά μας». Μιλούσε αυστηρά γι’ αυτούς που ψήφιζαν αντιχριστιανικούς νόμους. Λυπήθηκε για την αλλαγή της γλώσσας και είπε: «Η επόμενη γενεά θα φέρει Γερμανούς να μας μάθουν την γλώσσα μας, καί τα παιδιά μας θα μας φτύνουν»…
Ο Γέροντας ήταν άνθρωπος της ειρήνης καί της ενότητος. Δεν άνηκε σε κανένα κόμμα. Ήταν υπεράνω κομμάτων. Απέρριπτε άθεα πολιτικά κόμματα καί πολιτικούς για την αθεΐα τους καί την πολεμική τους προς την Εκκλησία. Έλεγε: «Τί να το κάνω το δεξί ή το αριστερό χέρι, αν δεν κάνει σταυρό;», απορρίπτοντας έτσι τους άθεους πολιτικούς ανεξάρτητα από την πολιτική τους τοποθέτηση… Ιδιαίτερα μιλούσε εναντίον της μασονίας. Στο Σινά τον επισκέφθηκε κάποιος από την Ελληνική Παροικία του Καΐρου συνοδευόμενος από Σιναΐτη ιερομόναχο. Ενώ συνομιλούσαν φιλικά, ο συνομιλητής ανέφερε ότι είναι μασόνος. Τότε απότομα ο ήρεμος Γέροντας εξανέστη και του είπε με αγανάκτηση: «Α, να χαθείς» καί αμέσως τον εγκατέλειψε και έφυγε. Ήθελε να δείξει με την συμπεριφορά του τον αποτροπιασμό του προς την μασονική ιδιότητα. Άλλος μασόνος τον επεσκέπτετο καί παρουσιαζόταν σαν γνωστός καί φίλος του. Όταν ο Γέροντας πληροφορήθηκε -καί αφού διασταύρωσε την πληροφορία ότι είναι μασόνος-, τον έλεγξε καί διέκοψε κάθε σχέση μαζί του…
Γενικώς συμβούλευε όλους να έχουν σεβασμό καί αγάπη προς την Πατρίδα, να ενεργούν για το κοινό καλό ευσυνείδητα καί να μην παρασύρονται από το γενικό πνεύμα της αδιαφορίας, της ισοπεδώσεως των πάντων, του βολέματος καί της καταχρήσεως.
Κυρίως όμως ο Γέροντας βοήθησε την Πατρίδα αφανώς με την προσευχή του. Αυτό φαίνεται από το τυπικό που αναφέρθηκε, αλλά καί από το ποίημα πού έστειλε στην μητέρα του. Στό τέλος γράφει ότι γίνεται καλόγηρος για να προσεύχεται «καί για όλη την Πολιτεία». Έδινε πρώτος το παράδειγμα καί παρακινούσε, λέγοντας: «Να κάνουμε προσευχή ο Θεός να φωτίζει τους υπευθύνους που έχουν θέσεις μεγάλες στην Πολιτεία, γιατί αυτοί μπορούν να κάνουν μεγάλο καλό»…
Κάποτε διηγήθηκε: «…Καθόμουν στο ξυλοκρέβατο στο Αρχονταρίκι καί έλεγα την ευχή. Ξαφνικά παρουσιάστηκε ο διάβολος με την μορφή του... (ανωτάτου πολιτικού προσώπου της εποχής εκείνης του οποίου απεδοκίμαζε ενέργειες καταστρεπτικές) και με απειλούσε. Αλλά δεν μπορούσε να πλησιάσει. Ήταν σαν δεμένος, κάτι τον κρατούσε και σφιγγόταν».
Το ίδιο βράδυ ο Γέροντας παρουσιάσθηκε σ’ έναν έγγαμο ιερέα στον ύπνο του. Του είπε αυστηρά: «Παπα... τι κοιμάσαι; Σήκω να κάνεις προσευχή, γιατί η Πατρίδα κινδυνεύει».
Την σωτηρία του Έθνους την περίμενε από τον Θεό. Έλεγε: «Αν ο Θεός άφηνε την τύχη του Έθνους στους πολιτικούς θα καταστρεφόμασταν. Αλλά αφήνει λίγο τα πράγματα για να φανούν οι διαθέσεις του καθενός».
Για τους πολιτικούς που έκαναν κακό στο Έθνος έλεγε: «Με αναπαυμένη συνείδηση παρακαλώ τον Θεό να τους δίνει μετάνοια και να τους παίρνει, για να μην κάνουν μεγαλύτερο κακό, και να αναστήσει Μακκαβαίους».
Πίστευε ότι ένας μοναχός μπορεί να βοηθήσει ολόκληρο το Έθνος. «Άλλον ο Θεός τον κάνει μοναχό για να βοηθήσει μια οικογένεια καί άλλον για να βοηθήσει ολόκληρο Έθνος. Το Άγιον Όρος πολλά μπορεί να προσφέρει. Μπορεί να δημιουργήσει πάλι το Βυζάντιο από το οποίο προήλθε».
Από το βιβλίο: «Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου» του Ιερομονάχου Μωϋσή

Δεν υπάρχουν σχόλια: